My Latest Life

February 16, 2011, San Juan City, Metro Manila Philippines, 6:55pm

I'm creating this blog to start sharing you my Latest Life. Haha! As of now, i'm facing outside our window just to have some wifi connection using macbook pro. Hahaha! Beside me, is my boss Prince who's on his desktop and creating some website and he's making some funny noises when he done something wrong on his work. Hahaha! Early this morning, we woke up at 11am and as i getup from bed, first i washed up and started to cook for some lunch because the kids is soon to be home. Actually, di naman talaga ako naglutom, nag init lang ng ulam. Hahaha! But in fairness, nakaubos ng food ang baby namin, kasi sinubuan ko. Haha! While having our lunch, the doorbell rang and i knew that it was our baby kuya. As i opne the door our baby kuya is saw me and he met me with his smile and as he approached, i received a warm hug from him. Haaaayyyy... Feeling ko matanda na ako. Haha! After lunch, the two babies play and play and play the whole day. I decided to wash the dishes and took a bath while the boys are busy. As i finished my work, i now sat down on my place and surf the internet again and again and again. In fairness, nakakagutom din mag internet, so the boys ask their mom if we can buy something to eat and their gave us 100 pesos to buy meryenda and of course, we eat while they're watching tv and while i'm in front of the computer. As time goes by, di na namin namalayan na gabi na pala so i stopped on what i'm doing and start to clean the mess of the two babies, wash the dishes and cook rice for dinner. And now, we haven't eaten dinner yet. Haha! Wala pa kasi ulam at wala pa kaming balak tumayo sa aming kinauupuan. In short, tamad pa kami gumalaw. Hehe.

Feb. 17, 2011, 9:33am.

Last night, my brother asked me if i can go home daw kasi Silver Wedding anniversary ng parents namin. Sad to say, di ako makakauwi. He also said na kahit walang handa as long as sama sama kami mas masaya. Today, as i woke up, super sad ako. Kasi nga di ako nakauwi. Nagtatampo na nga mama ko sa akin eh. Nagkataon naman na walang wala din ako. Lord please help me. While composing this blog, i'm listening to Mariah's song Butterfly. I want to cry kaya lang baka sabihin ng mga makakakita sa akin ang drama drama ko. Waaaaaahhhhh! I want to go home talaga kahit fare lang na balikan ok na sa akin but where can i find 500 pesos sa isang kindat lang ng mata?  Ang hirap din kasi sa akin, masyado din kasi akong magastos pag nagkakapera. Puros kaprichuhan ko inuuna ko. Haaaaayyyy!!!!! Nakakawalang gana pala. Parang lahat ayaw ko. Ayaw, kong kumain, ayaw kong mag gala, ayaw kong gumalaw, lahat... Hope everything will be ok later. Haaaaayyyyy!!!! Sana... Sana di na magtext bro ko para di ako lalong malungkot. Hehe!

Mamaya ulit. CIAO! Abangan....


March 3, 2011, 5:04pm.

Matagal tagal din ba ako ulit nakapag blog. Ang buhay nga naman. Nakauwi ako sa amin ng twice. It's been fun but there's sometimes na talagang may mangyayaring di mo inaasahan at di mo magugustuhan. Anyway. don't want to talk about it. Hehe! Last time nagyaya ang mga elementary classmates ko na magkaroon ng meeting for our 1st reunion "kuno". Haha! Bago ang date ng meeting, i was here in manila at nagpapagaling. I woke up at 3am at di na nakaabalik sa higaan. Kating kati akong umuwi buti nalang pinayagan ako ni bossing. Hehehe! Biyahe ako ng mga 4am nakarating ako 8am. Diretso muna ako sa munting tindahan ng aming inang reyna na si Imelda. Haha! Edi siyempre, nag almusal ako ng bonggang bongga. Sarap kaya magluto ng ina ko. After breakfast i go to my tambayan, Pto. Rivas. Dito sa place na to nakatira mga cousins at iba ko pang mga kamag anak. Sobrang saya kasi iisang compound lang sila doon. Gutom inaabot ko dun pero busog naman ako sa libangan. Hahaha! Basta sama sama lang kami at kwentuhan at tawanang walang humpay, kumpleto na araw ko. time na for our meeting, naku, lampas na ako sa oras ng usapan. Dumating ako sa nasabing dalawang venue, pero wala sila. Akala ko tapos na. Uwi na sana ako nang makita ko 2 classmates ko na nakatambay at sila di'y naghihintay. Edi naki tambay na din ako. Mga ilang minuto lang nagyaya na ako na puntahan at sunduin ang iba. Una naming pinuntahan ang bahay ng isa naming classmate na ubod ng kulit. Haha! Hirap lumakad nung time na yun pga wala kang sasakyan buti nalang napadaan cousin ko at inarkila ko ang motor na pinapasada nya. Sundo dito, sundo doon, yan ang ginawa namin ng magkaroon kami ng service. Di naman kami nakumpleto dahil yung ba wala, yung iba, busy. Edi sinimulan namin ang meeting kahit wala sila. Natapos naman kahit papaano. After the meeting, TOMA! Hahaha! Nalasing ako ng husto. Ang saya nung gabing yun. Kaya nga di ako nakabalik ng manila at napagalitan pa ako ng boss. Hahaha! Kulitan sa daan ang nangyari. Haha! Napag usapan din na dapat kahit once a week magkakaroon kami ng bonding moment. Saya sana nun kaya lang, ang layo ko naman. Siguro, every two weeks nalang ako makaka attend. Now, i'm back in manila. Haaaayyyy... Boring kaya lang sayang pag may mga opportunities kahit maliit, i'll grab it talaga. Sayang ang kita. Hehehe!

Til next time...